-"Аемае заегъын хъаеуы, заеронд ирон аевзаг у тынг интересон дзураентемае."  

Æмæ ды та цы «отношении иметь» кæныс ирон адæммæ æмæ ирон æвзагмæ? Æрхæсс- ма иу цалдæр «страоосетинских слов» æмæ сæ кæцæй райстай уый дæр! Уый фæстæ поговорить скæндзыстæм.

"капекк" - напоминает русское "копейка'/Также как "къабуска" до жути напоминает русское "капуста'. 

Оно и понятно - на Кавказе капуста изначально не росла, и поэтому названия для нее не было. 

В осетинском есть куча заимствований из руссского языка. 

И еще один вопрос - осетинское "гъаеды" до жути напоминает турецкое "кеди". Плотно, видать, древние иронцы общались с тюрками, если их название кошки у них родственно тюркскому названию кошки. 

А вот дигорское "тикис" ничего не напоминает.

Старогреческий,старорусский - это хорошо. 

Я же могу с уверенностью сказать староосетинский язык, потому что современный осетинский язык значительно отличается от того осетинского языка, на котором выходили в печать газеты еще в начале века. 

То есть ныйраг ирон аевзаг ис, аемае заеронд ирон аевзаг ис. 

Аемае заегъын хъаеуы, заеронд ирон аевзаг у тынг интересон дзураентемае.

Бæлццон : -«Уыцы низтæ кæцæй æвзæрынц уыцы уыйдæгтæм æркæсын хъæуы.» 

Дарддæр... дæ хорзæхæй. Æз уцы уидæгты тыххæй фыссын рагæй. МЭЛС. 1992 азы Джиоты Хазбийы газеты дыууæ номеры, «ХУРХÆТÆН»-ы рацыд æрмæг «Уроки истории и задачи демократов». Ис ын бакæсæн абон дæр. Сайты http://dodoi.ru/ . Уым лæмбынæгæй, ахуырады цæстæнгасæй, каст æрцыд зыгъуыммæ зондахаст «марксизммæ». Ацы сæрхъæн ахуырады нæй иу раст ныхас дæр. Кæд ды, кæнæ æндæр исчи, зонынц, цæвиттонæн, иу раст хъуыды марксизмы, уæд ма йæ схъæр кæнут. Чизоны йæ ыз дæр бамбарин… Табуафси… 

Хазби абоны Ирыстоны æхсæнадон низтай иуы кой кæны. Растдæр та йæ фæзынды кой. Раст у алцæмæй дæр.  

Ирон лæджы туг сысы, сæфы йæ хъару. Лæгдзинад цы у, уый æмбарæг бирæ нал ис. Хъæбыстæ, батæ кæнын, бæгънæгæй цæуын, æвзæр дзыхæй адæмы раз дзурын худинаг нал кæсы фæсивæдмæ.  

Фæлæ кæстæрты куыд æфхæрæм, кæд æмæ сын бацамонæг нæй - нал ис æгъдауджын хистæртæ. Хазби йæхæдæг хорз лæг у, фæлæ, æргом зæгъгæйæ, йæ кары, стæй мæ кары нæлгоймæгтæй, абон хистæры бынаты чи бады, удонæй стæмтæ сты уый аггаг.  

Уыцы низтæ кæцæй æвзæрынц уыцы уыйдæгтæм æркæсын хъæуы.  

«Иры хуыздæрты хæмпæлгæрдæгау барывтой цыдæр æнаккæгтæ. Цæмæндæр сын сæ нæмттæ абон дæр ма æмбæхстæй дарынц. Цæмæн? Уадз æмæ адæм базоной, чи уыдысты уыцы цъаммар «рувджытæ».».  

Ам ис йæ рахæцæн рæстдзинадмæ фæндаг ыссарынæн. Чи æмбæхсы иростыны цыфыддæр ызнæгты ? КГБ-ФСБ. Кæдмæ кувдзыстæм тæппудæй уцы знагхæсджытæм? Цалынмæ мах нæ бадомæм уцы ызнæгты нæмттæ раргом кæнын, уæдмæ мах ничи стæм, фос. Уæдæ нæм куы ис хицауад, адæмы минæвæрттæ (депутаттæ-едттæ), уæд уыдон та сæ дзыхтыл цъуттатæ цæмæ дарынц? Уымæн æмæ сæ хæдæг дæр уцы рæнхъыты сусæг куыст кодтой. Дзырдхæсджытæ уыдысты. 

Большей чуши я в жизни не читала!В этом человеке нет ничего святого!!

Хазбийы базыдтон ирон сыгъдæг зæрдæ адæймагæй. Йæ хъуыдытæ дæр ысты зæрдæйы гуырд. Рæстытæ дзуры. Фæлæ…

Это просто ревность братья мои. Это пишет что кавказцы всем хорошим обязаны своему "допотопному" обществу...а русские они ведь добрые и хорошие несмотря ни на что. С этой завистью я часто сталкивался...они завидуют нам во всем, наши мужчины, наши женщины и самое главное наши порядки для них нечто не достижимое. Я называю этот народ "постпотопным" у них никакой морали и разложение общества достигло просто предельных величин. Он пишет что мы уже не нравимся русским...на мой взгляд это проблема русских а не наша. Они наверно думают что мы хотим им нравиться)))

Пушкин привел более красочное описание. Экземпляр хранился в Институте. Кто найдет эту записку? Пушкин писал, по памяти, что когда он начал играть роль черта, женщины одна за другой начали уходить. Это, конечно, возмутило детей и они начали кидать камни. Кто-то из авторитетных старших отогнал детей и как писал сам Пушкин, они еле унесли ноги. Они удалились под улюлюканье и угрозы... Про "злую пулю осетина" Пушкин писал не напрасно - очень точная фраза по сути. Не надо злить осетина. Об этом емеется наставление от старших с давных времен..."Ирон хæсмæ ма тырн".

Хороший материал. Поучительный.  

Особенно для тех, кто считает изучение родного языка лишним и "стрёмным".  

Æгас дунейы ахуыргæндтæ нын не 'взаг, нæ истори, не гъдæуттæ 

ахуыр кæнынц. Нæхимæ та дзы æрдуйы бæркад дæр нал ис.

Kobadu. Хъуыды ма йæ кæнын Ногиры иу лæджы ном хуынди Йоба. Ногир иуылдæ уыдысты лыгъд Хуссар Ирыстонæй. Ирон нæмттæ ис фехъусын Зæххы къорийы алы адæмты астæу дæр. Уый баст у Атлантимæ. Уыдон уыдысты хицауад, æмæ дзырдтой сæхи ирон æмæ дыгурон æвзæгтæй. Мæнæ афтæ кæмæй зæгъынц «Великое переселение народов» уый дæр уыдоны архайд уыдис. Европæйы æмæ размæ цыддæр адæмты æвзæгтæй фæзæгъынц «страгречесакий»; «старорусский»; «староеврейский» и т.д. уый тыххæй иу ныхас. Цы сыл æрцыди? Цæмæ раивтой афтæ цæхгæрмæ се взагтæ? Бынтон хуымæтæг фарста. Уцы адæмты æвзæгтæ схæццæ сты ирон-дыгурон æвзæгтимæ. Уый мæ хъуыды нæу! Уый тыххæй фыссынц иу-иу ахуыргæндæ. 

Цæмæ райдыдтой адемтæ «Великое переселение»? Чи сæ сыстын кодта сæ бынæттæй? Чи сæ сразынгард кодта? Адæм афтæ æнцонтæй не ныууадзынц сæ райгуырæн бæстæ. Цæмæй адæм сыстой æмæ ахæцой æндæр зæххытæм, уый тыххæй хъæуы ахадгæ æууæлтæ. Уый чинæ æмбары, уый никуы ницы бамбардзæн. Атланттæ адæмтæн лæвæрдтой нæмттæ, сæхимæ гæсгæ. Падддзахадты хицæууттæ кæй уыдысты, уымæ гæсгæ адæмты нæмттæ, баззадысты историйы ирон æмæ дыгурон æвзæгтыл. 

Йоб йа ном у ави иа мыгкаг на зонын, фала махма Кобы хистарты хсан ахам ном уыди Йоба захга. Цыма баст исты хузай карадзиуыл ысты ацы намта.

Конечно приятно, когда кто-то интересуется твоим родным языком. Но должен заметит, что уважаемый ученый только прикоснулся к Великой ИСТОРИИ человечества, которую выпестовали осетиноязычные АТЛАНТЫ. Пожелаю ему новых успехов. И одновременно немного его обрадую - осетинский язык будет звучать всегда, пока будет жить человечество. Чисто теоретическая реплика. Понятие "индо-иранские" языки ошибочно. Но это явление временное...

Нежданно-негаданно обнаружил не подстрочный перевод. Правильный перевод, что в прозе, что в стихах, мне представляется в передаче духовно-эмоционального состояния текста. Перевод должен восприниматься читателем, как «родной». Если, например, перевести песню (за редкими исключениями), то и музыка должна быть скорректирована, не теряя национального звучания оригинала. 

О самом произведении и авторе, могу сказать, что там полный бред в одном вопросе. Будто савроматы, аланы и Скифы воевали между собой. Это, или преднамеренная чушь, или преднамеренное искажение, но исходящее от вождей Скифии, Алании, Сарматии. Они, сплошь и рядом, скрывали свое кровное родство, вводя в заблуждение потенциальных врагов. Примерно с 5 века, в скифии, сарматии, алании начался период упадка и нравственного разложения. В этот период уже могли наблюдаться всевозможные дикости. Процесс заката завершился с приходом хромого Тимура. «Тугвæллойы» зондахаст абон дæр у нæ цыфыддæр знаг. Хæлæф, бирæгълæбурд, хæлæг, мæнгкуывд - бирæ сты нæ удыхъæдгæмттæ. Æгъдау æмæ æфсарм нал ис. Нæ зыд æмæ кæрæф хицауад нæ былмæ тæрынц… Райдайæ сыл хъоды кæнын. Сæ быны бырыны бæсты, къæбылаты хуызæн, бæрзонд исæм сæ кад æмæ рад. Кæд дæхи æцæг ирон лæгыл нымайыс, уæд дæ сæрмæ ма хæсс æгад митæ, цæстмæ митæ… 

Надо ли заострять внимание на конфликтных моментах. Найти их можно больше, чем Вы перечислили. Мах хъуамае аембараем наехи. Уаед нае исчи даер бамбардзаен.

Согласен с Tabol - мне бы было то же очень интересно. Как Пушкин ухитрился вспугнуть местных осетин своим экзотическим поведением? Пушкин сам писал, что когда он начал прикидыватся чертом (это эму ничего не стоило с его бакенбардами и черными кудряшками) женьщины начинали удоляться от него. Суеверия и знания о том, что черти, злые духи, на самом деле существуют, принуждало местных жителей к опаске. Это послужило кульминацией насмешек над осетинками, и собственного возвышения. Пора открывать тему: "дети и духовная жизнь".

Интересно было бы узнать и другую версию этого эпизода.

Я читал немного другую версию этого эпизода, но только написанную рукой самого Пушкина. Мтериал попался мне на глаза случайно в Научном институте (ныне им. Васо Абаева), лет 30 назад. Впечатление было красочным. Например о полном идиотизме Великого Пушкина в национальном вопросе Кавказа и осетин, в частности. Но от этого Пушкин не персатет быть Великим поэтом. Главное для Пушкина было играть свою роль балагура и весельчака для сопровождаемых вельмож. Пушкин играл свою роль. Это немного его оправдывает, в попытках оскорбить осетинский народ.

Похоже это самая читаемая статья на сайте.