«Уæ, Фатман, — фыссы, — дæ рæвдыд æз мæхи мадæй нæ зонын! 

Ныр куы йæ фенис, — мæ уд мын маст цы уавæрæн æвзоны! 

Нæй нымæц, кæрон мæ ристæн: иу рын, иу фыд мæ нæ домы. 

Ныр дæ фыстæгæй мæ зæрдæ мæнæ барухс и зындоны. 

Уæд дыууæ кæлæнгæнæгæй байстай мæн, Фатман, сæ къухæй, — 

Каджи-хингæнджытæ се 'ппæт ныр кæнынц мæнæн хъуырдухæн: 

Иу дæн, афтæмæй мæ се 'гас, — минтæ — хъахъхъæнынц æдзухæй, 

Уый дæ ма бауырнæд, макуы, — искуы фескъуыйа мæ тухæн! 

Цæй, цы ма дагм фыссон, ис мын амы хабæрттæн цы зæгъæн: 

Каджи ус-паддзах нæма 'рцыд, нæй йын афтæ тагъд ыздæхæн, 

Фæлæ фидарæн ныууагъта бирæ минты 'вджид йæ дæгъæл; 

Мæн куыд агуры? — фæуыдзæн уыцы саг лæппу фыдæгъгъæл! 

Нæй мын ардыгæй ирвæзæн, — уæгъды ма сафæд йæ рæстæг. 

Уæгъды мауал кæнæд тухи, арты ма судзæд мæ мæстæй! 

Фæлæ фембæлдис мæ хурыл, уæ, тæхудиаг, æрмæст æй 

Дардæй, дардæй дæр ма искуы иу хатт чи федта йæ цæстæй! 

О, нæ дын загътон мæ хабар, — хатын ныр, Фатман, мæ зылын, 

Фæлæ дзурынæн зын уыдис, — зæрдæ сыгъд цы фыд, цы зыны! 

Тариелмæ мын ныххатут, уый мæт мын мæ уд æхсыны: 

Уæгъды ма схæцæд мæн тыххæй ацы 'лгъыст бæстæм бырсыныл! 

Фаг фыдхъизæмар æвзарын, — тухи, царæфтыдцух нал дæн, 

Зон: дыууæ марды кæндзынæн, — искуы уый куы фенон мардæй. 

Нæй мæ сыгъд сæрæн хуыздæр хос, дзырд нæ фæливын мæнгардæй. 

Мацы сфæнд кæнæд, фæлтау мæ фенæд дурты бын æдзардæй! 

Ды фыссыс, зæгъгæ, нысан æм исты ку' арвыстаин, — мæнæ 

Фыстæджы гæппæл æвæрын уарзоны лæвар кæрдæнæй. 

Сау, мæ хъысмæтау, хуызæй у, — судзы зæрдæ та кæлæнæй: 

У мын йе 'мыдзаг йæ лæвар уарзты судзаджы тæмæнæй».