Мæн кæй уарзт судзы тыфылæй, чиныг уымæй æрвыст разынд. 

«Домбай, ма фæцуд, — фыста мæм, — рисæн ма баком æртасын: 

Æз дæу дæн, фæхæц дæхиуыл, сонтау не 'мбæлы дзыназын. 

Байхъус, алцы дын лыстæггай радзурдзæн Асмат — дæ разы. 

Уарзт нæ фидауы кæуынæй, суртæ, уадзгуытæй цы 'нхъæл дæ? 

Равдис уый бæсты дæ хъару, балхæн уарзонæн йæ зæрдæ! 

Хатает уыди нæ дæлбар, хъалон нал фидынц ныр уæртæ. 

Уый, зæгъ-ма, мæ бон, куыд быхсæм, æви сызгæ сты нæ кæрдтæ?! 

Ды цæмæй зоныс, кæй уарзын дæу æз сусæг-æргом рагæй! 

Фæлæ райхалыны фадат уымæн никуы уыд æвзагæй. 

Оххай, ибонты дæ фæсцуан кæрты нал федтон хæрзуагæй, 

Лæппу, радзур-ма, цы бадæ, раст-ма тохвæдисмæ сагæй. 

Раст, фæдзæхсын дын, дæ бæх та фесхой не 'фсадæн сæ разæй, 

Хатаеты бæстæм бабырс, басгуых, — балæгæрд æдасæй. 

Худгæ уардийы къуыбырыл ма кал судзгæ цæссыг, ма сæй. 

Тохы рухс уыдзæн дæ фæндаг хурау ме 'нæкъæм æнгасæй!» 

Дзуры, дзуры мын, Асмат дæр, — нал тад æфсæрмæй мæ разы. 

Цыма 'рвæрттывдæй мæ удæн фескъуыд йе 'рхæндæг дзыназын, 

Цинæй арвы милтыл зæрдæ, маргъау, асæрфта йæ базыр. 

Рухс тын анхъæвзта мæ рустыл, хур та лал фæрдыджы схъазыд.