Ма кæ, ма мын дзур иудадзыг 

Рухс Ирыстонæй «Уарзын æй», 

Цинæн зæрдæйыл чи ‘ндæдза, 

Уый æмбæхстдæр ран дардзынæ! 

Æз мæ судзгæ уарзт не ‘вдисын, 

Хъазы ме уæнгты мады ‘хсыр, 

Фæлæ ме схæссæг ме ‘вдисæн, — 

Никуы, никуы йыл атыхсын. 

Тайын иу чызгæн йе ‘нгасæй, — 

У мын уалдзæджы комы тæф. 

Фæлæ, сау рæсугъд ме ‘вдисæн, — 

Æз нæ фæкæнын сомытæ... 

Гуырдз, мæ уды гуырдз а бæсты, 

Ады сау мæры схæцыди, 

Ам мæ цардцыбæл къабæзты 

Терчы ‘хсидгæ туг бацыди; 

Ам æвзистбазыр хуры тын 

Мемæ сабийæ хъазыди 

Æмæ рухс хæхты сурæты 

Тайгæ ме ‘взонг уд баззади. 

Ир æнусæмдзу уари у, 

Æз йæ дардтæхæн базыр дæн, 

Æз сыфтæр дæн йæ къалиуыл, 

Цæй, куыд ын зæгъон: «Уарзын дæ»... 

Нæ, фæлтау, мæ бон, судздзынæн, 

Фæлæ аивæй райдзынæн, 

Иры хуримæ худдзынæн, 

Иры цъититы тайдзынæн... 

Чи у а зæххыл разагъта, 

Ирæн чи кæны хорз æгъдау, 

Гъе, кæй рухс нæмттæ басагъта 

Уый йæ зæрдæйыл хорзæхтау. 

Æз мæ дæндагæй уыдонæн 

Уаз алдзæн цырагъ дардзынæн; 

Æз мæлгъæвзагæй уыдонæн 

Кады зарджытæ зардзынæн. 

Фæлæ ‘хсины лæг хионæй 

Ирыл истынхъæл чи тыхса, 

Уый зæрдæрисгæ чи уына 

Æмæ химидæг ма тыхса, 

Гъе былысчъилтæ чи кæна 

Уымæн йе ‘гъдауыл, йе ‘взагыл, 

Уый нымайдзынæн ингæнмæ 

Æз мæ туджджыныл, ме знагыл... 

Ма кæ, ма мын кæн карз сомы: 

«Уарзын а бæсты хурзæрин...» 

Лæг йæ судзаггаг уарзоныл 

Никуы никæмæн дзурдзæни!..