Автандил ын уæд куы зæгъы: «Придон, тæппудтæй нæ зыныс, 

Зонын, цонгмæцъис домбай дæ, знагæн тохы бон — фыдбылыз, 

Хорз — дæ хъуыды дæр зын хæсты, диссаг — ахæм фæнд æрымыс, 

Фæлæ хъахъхъæнджытæй дæлæ нал ис азмæлæн — нæ уыныс? 

Тары де згъæрты зæллангмæ уайтагъд фестъæлфдзысты уыдон, 

Бæндæн акъуырдзысты кардæй, — баци де 'лгъитæг дывыдон! 

Тар дын басгуыхдзæн, ингæнау, ацы каджиты дыдындон. 

О, дæ уынаффæ ныфсхаст у, фæлæ нæу рæстмæ хъуыдыгонд. 

Ам уæ, уый фæлтау, рæстæгмæ искуы бахъæудзæн æмбæхсын, 

Адон арæныл бæлццоны никуы «чи дæ?»-йæ нæ фæрсынц: 

Æз бæлццонарæзтæй исты, ома, базармæ фæхæссын, 

Мемæ бахæсдзынæн залдзæг, танхъа, уарт, фæринк хæргæфсыл. 

Иумæ не 'ртæйæн тæссаг у, нæй нын бацæуæн æмбырдæй. 

Æз, базаргæнæг бæлццонау, разæй бахъуыздзынæн уырдæм. 

Уым мын кардимæ уыдзæнис, зонын, алцыдæр фæцырдæй; 

Кæд Хуыцау зæгъид, — сæ тугæй къæйтыл рауадзин цыхцыртæ! 

Фидар мидæгæй — мæ бæрны, уым мæ кард — фысым йæ гæстæн; 

Рæвдз фæйнæрдыгæй ныццæвут, — цыма тохвæдис цæргæстæ. 

Ме 'вджид — гуыдыртæ ныссæттын, фидар саст уаид, бæргæ, стæй. 

Цæй, хуыздæр фæнд ма кæмæ ис, хъусын уый зондджын ныхæстæм».