НÆУÆГБОН ÆХСÆВЫ

Тæхуды, ныр уæ къæсæрæй
Куы базарин æз дæр:
“Хæдзаронтæ, хæдзаронтæ,
Уæ сæрвæлтау мæ сæр!”

Æнæзивæг куы рауаис
Уæ уазæджы хъæрмæ!..
Мæ иу цæстæй куы бакæсин,
Мæ хуры хай, дæумæ!

Хæстæгдæр мæм зæрдæууæнкæй
Куы равдисис дæхи...
Дæ мидбылты куы бахудис,
Куы зæгъис: “Чи дæ, чи”?

Дæ къухмæ дын куы февналин
Куы зæгъин: “Гъей, чызгай!
Йæ царды йас дæу чи уарзы,
Гъеуый, мæ хуры хай”!

 

В НОВОГОДНЮЮ НОЧЬ

Когда б с порога вашего
И я пропел бы вам:
«Хадзаронта, хадзаронта,
За вас я жизнь отдам!»

Когда б ты вышла из дому,
Ту песенку любя,
Одним глазком бы, солнышко,
Взглянул я на тебя!

Когда была б ты ласковей
Со мной наедине,
Когда б спросила: кто же ты?
И улыбнулась мне, –

Тебя схватил бы за руку,
Тебе сказал бы я:
«Я тот, кто жизнь отдаст тебе,
Любимая моя!»